وضعیت حکمرانی و سیاست‌گذاری در ایران در نسبت با سیاست نئولیبرال
مهدی معافی
در این نوشتار می‌کوشم درباره‌ی وضع کلی سیاست‌گذاری، حکومت و دولت در ایران سخن بگویم و به این اشاره کنم که اجرای سیاست‌های نئولیبرالی در همه‌ی بخش‌ها و حوزه‌ها بر اساس یک ایده‌ی جامعه‌ی آرمانی بازاری و رقابتی صورت می‌پذیرد. در واقع طرح نئولیبرال انگاره‌ای است که با داشتن یک منطق فکری-عملی راهنمای اعمال مختلف اجتماعی است و این منطق می‌تواند مناسبات بخش‌های گوناگون اجتماع را هماهنگ کند.
تورم بوروکراسی از نظرگاه میشل فوکو نسبت به نئولیبرالیسم آمریکایی
محمد بلوریان
مقدمه
فوکو در کتاب تولد زیست سیاست بعد از این که ریشه‌های شکل‌گیری نوعی حکومت جدید با محوریت اقتصاد سیاسی را از قرن پانزده و شانزده نمایان می‌سازد؛ دو دوره‌ی دیگر را در تغییرات اقتصاد سیاسی دنبال می‌کند. اولی مربوط به قرن هفده و هجده است با محوریت لیبرالیسم و دومی مربوط به دوران معاصر با محوریت نئولیبرالیسم. در این متن توجه ما به تحلیل مباحث مربوط به دوران معاصر است. فوکو در دوران معاصر دو جریان مهم آلمانی و آمریکایی را مد نظر قرار داده است. البته اوج شکوفایی و بلوغ این مبحث در مدل آمریکایی نشان داده می‌شود. این بالندگی در «لیبرالیسم آمریکایی در سال‌های اخیر صرفاً بدیلی سیاسی نیست، بلکه به علت نوعی مدعای همه جانبه، ابهام‌آمیز و جهانی با نقطه اتکایی در هر دو طیف راست و چپ است. همچنین، لیبرالیسم آمریکایی نوعی کانون یوتوپیایی است که همواره احیا شده است. این لیبرالیسم نوعی روش اندیشه، و شبکه تحلیل اقتصادی و جامعه شناختی هم هست» (ص297).
مفهوم نوین ازدواج، نرخ توالد و تربیت فرزندان در تحلیل نئولیبرال‌ها
اغلب از تحول در باب ماهیت امروزین خانواده سخن گفته شده است. تحولی که شاید به‌تبع تحول در جامعه و مناسبات اجتماعی یعنی صنعتی شدن و در ادامه مصرفی‌شدن آن‌ها تبیین شود. از سوی دیگر ممکن است این تحول ذیل تحول تاریخی و تکنولوژیک شدن عالم مورد تفسیر قرار گیرد. اما آن‌چه کم‌تر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته، توضیح ریشه‌های گسست در فهم و معنای خانواده در شرایط کنونی است. به‌عبارت دیگر امروز خانواده چگونه فهمیده می‌شود و این فهم نوین از آن، چه خاستگاه‌هایی دارد؟
مدیریت دولتی نوین و مسائل مدیریت دولتی در ایران
مهدی معافی
طرح مسئله:
v رویکرد غالب در اصلاحات اداری و مدیریتی در ایران در طی 2 دهه‌ی اخیر، اصلاحات برآمده از رویکرد مدیریت دولتی نوین بوده است، یعنی: تمرکززدایی، مقررات‌زدایی، کوچک‌سازی، برون‌سپاری، بوروکراسی‌زدایی، خصوصی‌سازی و به‌صرفه‌سازی اقتصادی فعالیت‌ها. به‌لحاظ تاریخی ظهور این اصلاحات اداری مصادف است با بحران‌های ناشی از دولت های رفاهی بزرگ، بحران دخالت بیش از حد دولت در زندگی و مناسبات مردم. اما در جهان سوم مصادف است با ناکامی تعداد کثیری از دولت‌ها با بوروکراسی‌های بزرگ و گسترش‌یافته برای توسعه، در نیل به وضعیت توسعه‌یافتگی.
