22) مسائل جمهوری اسلامی و سیاست انقلاب اسلامی

تأملی درباره‌ی فهم ارزشی از انقلاب اسلامی

مهدی معافی

مقدمه

مشکلات  و ناکارامدی‌هایی که جمهوری اسلامی در مواجهه با مسائل و چالش‌های مختلف با آن مواجه شد، منجر به واکنش‌های مختلفی شد. هر پدیده‌ای در هنگامه‌ی بحران و دشواری‌ها، ما را به سوی پرسش از بنیاد آن پدیده فرا می‌خواند. پرسش از چرایی انقلاب اسلامی ایران و حاصل آن و توفیق یا عدم‌توفیقش در نیل به اهدافش، پرسشی است که در هنگامه‌های بحران‌ها و دشواری‌های جمهوری اسلامی احیا و طرح می‌شود. پاسخ به این پرسش‌ها، مقام‌های مختلفی دارند؛ از مقام دفاع از وضع موجود، توجیه چرایی وضعیت کنونی جمهوری اسلامی تا کوشش برای فهم شرایطی که این چالش‌ها در آن ظهور کرده‌اند (با رجوع به اصل پدیده‌ی انقلاب اسلامی).

18)وضعیت حکومت در ایران و «تولد زیست سیاست»

یادداشتی درباره‌ی وضعیت نظام سیاسی و دولت در ایران به بهانه‌ی مباحثه کتاب «تولد زیست سیاست»

محمد بلوریان

مقدمه

فوکو در ابتدای درس گفتارهای تولد زیست سیاست می‌گوید «می‌خواهم تاریخ آنچه که می‌توان فن حکمرانی نامید، را پی‌بگیرم» (ص 9). بر همین اساس فوکو تبیین می‌کند که «می‌توان این را مطالعه عقلانی شدن کردار حکومتی در اعمال حاکمیت سیاسی نامید» (ص 10). البته مسلم است که در کار فوکو بیشتر به تاریخ و نظریات اروپا توجه شده است، اما مطالعه و تأمل در این کار برای ما پیش از اینکه بتواند فهم ما را از تاریخ غرب زیاد نماید، باید بتواند فهم ما را از جامعه ایران و وضعیت تاریخی خودمان، بخصوص پیرامون عقلانی شدن کردار حکومتی زیادتر کند. پرواضح است که وضعیتی تاریخی ما با فن حکمرانی غرب و عقلانی شدن کردار حکومت در غرب نسبتی دارد و تاثیراتی از آن گرفته است. اما ما بعد از متاثر شدن، دقیقاً چه نوعی عقلانیت در کردار حکومت به دست آوردیم؟ عقلانی شدن ما چه نسبتی باعقلانی شدن غرب دارد؟ و چگونه می‌توان آن را تبیین کرد؟ متن حاضر تلاش دارد که این مهم را با تبیین‌های فوکو و با بصیرتی که فوکو در فن حکمرانی شکل داده است، دنبال نماید. لذا ما بحث فوکو را از منظری که بتواند جایگاه وضعیت ایران را فهم کند، تقریر کرده و بر محل مشابهت و تفاوت آن تأکید می‌کنم. و البته اولاً قطعاً دشواری مباحث فوکو تفکیک هر بحثی را از مباحث دیگر خیلی پیچیده می‌کند و ممکن است در این میان اشتباهاتی جدی رخ دهد و نیز تلاش حاضر نیازمند فَکت‌های تاریخی دقیقی از تحولات اجتماعی، سیاسی و اندیشه‌ای ایران است.

11) ماکیاولی به‌مثابه برند

معرفی و نقد کتاب:

 «مدیریت و ماکیاولی»: نوشته‌ی آنتونی جی، نشر پرسش

مهدی معافی

بسیار شنیده‌ایم که گفته‌اند که عصر کنونی، عصر مدیریت است و رشد دانش و سازمان‌های مدیریتی در این عصر شگفت‌آور بوده است. پیتر دراکر می‌گوید که «ظهور مدیریت یک امر حیاتی و متمایز، و سازمان مدیریتی یک رخداد اساسی در تاریخ اجتماعی است» (ص 16). اما کتب و مقالات مدیریتی چیزی درباره‌ی این وضع کلی و تاریخی عصر جدید به ما نمی‌گویند. اما گاهی معدود نویسندگانی می‌کوشند با رویکردی متفاوت درباره‌ی وضع کلی مدیریت در جهان کنونی به ما چیزی بگویند. این کتاب نیز مدعایی دارد که می‌خواهد از دیدگاه تاریخ‌نگاران و دانشمندان علوم سیاسی و نه از منظر تحلیل‌گران سیستم‌هاو اقتصاددانان و ریاضیدانان (ص 14) به موضوع مدیریت بپردازد. مقدمه‌ای هم که ناشر ایرانیِ مترجم کتاب، نگاشته است، با آن متن ثقیل و دشوارفهمش، چنین نویدی را به ما می‌دهد. اکنون می‌کوشم با توضیح محتوا و ساختار کتاب، دریابیم که این امر تا چه حد محقق شده است.

6) تحول در مدیریت ایرانی

نسبت  تغییر و تحول در مدیریت و علوم انسانی

مهدی معافی

کارگروه مدیریت با دو دغدغه‌ی مرتبط به یکدیگر پا به عرصه‌ی فعالیت گذاشت. یکی ناکارامدی مدیریت در ایران و ارائه‌‌ی طرح‌های کارامدسازی ذیل برخی افق‌های خاص توسعه و دولت‌داری و حکومت بر اجتماع (یا انتظام اجتماعی) مثل نئولیبرالیسم و دوم یافتن جایگاه حوزه‌ی مطالعات یا رشته‌ی مدیریت در میان علوم انسانی و چگونگی حضور و جایگاه آن  در مسئله‌ی تحول در علوم انسانی.

3) تأملی فلسفی درباره جایگاه مدیریت در جامعه ایران

                                                              حیثیت و قابلیت‏ های مباحث مدیریت

محمد بلوریان

بهتر است ابتدا مختصر، از چیزی که به‌عنوان رژیم حقیقت و موضع مقابل آن تصور می‏کنم، مطرح نمایم تا نهایتاً بتوانم وضعیت کنونی ایران را در این میان بازیابم. و از این طرح موضوع به مباحث جلسه از حیثیت وجه مدیریت جامعه توجه و تذکر دهیم. و البته شاید قابلیت‏های ضروری بیشتری هم تحت طرح بحث در خود مدیریت (به معنایی که توضیح خواهم داد) منکشف گردد.

1. وضعیت ما و حقیقت

در معنای فوکویی از حقیقتمندی، تاریخ حقیقت را نباید با تاریخ امر درست اشتباه گرفت، تاریخ حقیقت به معنی توصیف نظام‌های جزیره‌ای و مستقل حقیقت نیست. تاریخ حقیقت یا تأسیس رژیم‌های حقیقتمندی یا به عبارتی تأسیس حق ویژه حقیقت، یک وضعیت اجتماعی و تجلی روابط قانون و درستی و نادرستی در گفتمان است. درواقع رژیم حقیقت قانون حقیقت نیست، بلکه مجموعه مقرراتی است که تشخیص گزاره‌های درست یا غلط در گفتمانی معین را امکان‌پذیر می‌کند. تاریخ حقیقت یا پیدایش رژیم حقیقت، را فوکو عصر سیاست می‏نامد و توضیح می‌دهد که «سیاست و اقتصاد اموری موجود، یا خطا، یا توهم، یا ایدئولوژی نیستند. آن‌ها اموری‌اند که وجود ندارند و بااین‌حال در واقعیت نگاشته شده و زیر نفوذ رژیمی از حقیقت‌اند که درست و غلط را متمایز می‌سازد.» اما در مقابل این رژیم حقیقت چیست؟